nie grzeją kaloryfery
święta dłoń Marii Magdaleny
śpieszy na ratunek.
w pokoju żółtym
trwa wieczny taniec
histroniczne nawyki
bledną w szarości
skutego mrozem nieba.
pokój czerwony
przedstawia
światła aut
jeżdżących równolegle
po ścianie,
trąbi wymyślone życie
myśli pełnią
role szeryfa,
w innym są
białe myszki
dzikie węże
skaczące pingwiny,
w następnym
prześwity
szczęścia
na wyciągnięcie ręki,
tylko
w żadnym nie ma podłoża
zawiedzione miny
kolejna dawka
placebo
podana na tacy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz